لما كنا صغيرين شويه كان فى رمضان ممكن الواحد فينا يصحى الصبح ويدخل المطبخ ويشرب ميه او ممكن ياكل كمان... وبعد كده يقول اخ نسيت دا انا صايم... نرد عليه ونقوله ده فيه حديث كان بييقول "روى عن ابى هريرة رضى الله عنه ان النبى صلى الله عليه وسلم قال من نسى وهو صائم فاكل او شرب فليتم صومه فانما اطعمه الله وسقاه"...
السؤال بأه: هو ليه اليومين دول مفيش حد عاد بينسى وياكل او يشرب وبعد كده يفتكر انه صايم...؟؟؟ مع ان احنا فى زمن الواحد فيه بينسى اسمه...وبينسى حتى اذا كان اتغدا ولا ما اتغداش... اتعشى قبل ما ينام ولا بقاله كام يوم ما اتعشاش...
تفتكر هل ده عشان الصيام بقى تقيل على قلبنا فعشان كده فاكرين طول الوقت ان احنا صايمين... ولا عشان زادت اهمية الصيام عندنا لدرجة ان احنا مش قادرين ننسى ان احنا صايمين... ولا عشان احنا عدد الايام فى السنه اللى بنصومها قلت جدا فبقى بالنسبه للواحد فينا الصيام ده يوم طوارىء... ولا عشان الخير قل فى القلوب... ولا عشان الاكل فى بيوتنا يدوب... ولا عشان رمضان ماعدتشى زى زمان... ولا زمان كان عندهم رمضان حاجه تانيه... ولا عشان هما كان الصوم بالنسبه لهم عفه واحنا بالنسبه لنا عادى مش فارقه... ولا تفتكر عشان رمضان كان عندهم صاحب بيت واحنا عندنا مجرد ضيف...
بس انا افتكر ان ستى زمان لما كان يجى رمضان... بحس انها كانت مستنيه الضيف ده... وبحس انهم كانوا سايبينله مكان فى البيت... م الاخر عاملين حسابه ومكانه فاضى ع الطبليه... وتلاقيهم مبسوطين اوى انه جاى... وتحس كده انه جاى وشايلهم على دهره اطنان من الخير... وافتكر كمان لما كان يجى اخر يوم فى رمضان عند ادان المغرب كانوا بيطلعوا ع السطح ويشاوروله ويقولوله مع السلامه يارمضان هاتوحشنا اوى يارمضان... بيودعوه غريبه اوى الناس دى... واحنا بأه افتكر ان كل مالواحد فينا يحس انه جعان يقول يالله هانت لسه 29 يوم... بالطول بالعرض هانصومهم... يالله يومين والواحد يتعود... ولما يجى اخر يوم عندنا نقول يالله هانت النهارده اخر يوم ونخلص... والضيف ده بقى تقيل علينا ومرخم علينا يومنا العادى... وبقى الصيام بالنسبه لنا فى رمضان عاده... وعمرنا ما بننسى ان احنا صايمين... حتى واحنا بنبص ع البنات...بنخطف بصه كده ونقول يالله بقى ربنا يستر ويعدى رمضان ده على خير...
المهم انا مش عارف ايه الفرق بينا وبين ايام زمان... وليه فعلا كان الناس ممكن تنسى انها صايمه... مع ان ماشاء الله ربنا كان مبارك فى كل حاجه فيهم... بس ممكن دا يكون له علاقه بكلمة البركه ... البركه فى الاكل... البركه فى الصحه...البركه فى الخير... البركه فى القلوب... البركه فى الطيبه... البركه فى الايام... البركه فى البيوت... وعشان كده يمكن جات كلمة اطعمه الله وسقاه فى الحديث... يمكن... الله اعلم...
3 ســــــــايق عليك النبـــى تجبر خاطرى بكلمتين...:
بص هو زمان إلي أنت بتتكلم عليه ده أنا كنت فيه صغير 8-10 سنين كده سني ههههههه
أفتكر أني مره حصلي الموقف ده كنت برده صحيت عادي في يوم وقاعد بلعب مع أخوتي ونا بلعب لقيت كيس عين جمل كان على الكنبة جيبت الكسارة و قعدة أكسر وأكل ونا مبسوط أوي وفجأة أمي لحظتني ههههه لقيتها بتقلي مش أنته صايم بصراحة تنحت وجريت عل حمام على طول...ألخ
النكنه في الموقف أني أساساً مبتصورش حاجه أسمها عين جمل بس سبحان الله ربنا حلا طعمه في فمي وقتها
عشان كده مش قادر أنسا الموقف ده
معلش على التطويل
الموضوع اكيد موضوع بركة ورضا من ربنا
ويمكن اكتر حاجة حسيت بيها هي ان زمان وانا صغير ايام قليلة اللي بقينا نفطر فيها لواحدنا في البيت
بقيت الايام ياعازمين يامعزومين
كانت الناس قريبة من بعضها بمعني اصح كانت قريبة من ربنا
وعايزنا نرجع زي زمان قل يارمضان ارجع يارمضان
من عمرو حجاز كلام زى الفل
إرسال تعليق